Σε παγκόσμιο επίπεδο, από τη μία δεν μπορούν να αμφισβητηθούν τα επιστημονικά δεδομένα που λένε ότι η κλιματική αλλαγή κινείται ταχύτερα από εμάς, ενώ βιώνουμε παράλληλα τις συνέπειες της αδράνειας των κυβερνήσεών μας. Από την άλλη, βλέποντας τα συμφέροντά τους να απειλούνται, οι λομπίστες των ορυκτών καυσίμων στην COP27 επιμένουν στην προώθηση του ορυκτού αερίου, έναντι της προώθησης της καθαρής ενέργειας και της σταδιακής κατάργησης όλων των ορυκτών καυσίμων.
Οι συζητήσεις μέχρι στιγμής στην COP27 επικεντρώνονται στην εφαρμογή πολιτικών μέτρων που θα μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου για την επίτευξη του στόχου του 1,5 βαθμού, χωρίς όμως να γίνεται ρητή αναφορά στην απαραίτητη κατάργηση των ορυκτών καυσίμων. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής επηρεάζουν ολόκληρο τον πλανήτη, όμως το κόστος των επιπτώσεων βαραίνει δυσανάλογα τις αναπτυσσόμενες χώρες οι οποίες ιστορικά έχουν συνεισφέρει ελάχιστα στην κλιματική κρίση σε σχέση με τις ανεπτυγμένες χώρες. Ένα επιπλέον σημαντικό ζητούμενο λοιπόν, είναι να υπάρξει συμφωνία για τη δημιουργία ενός μηχανισμού αποζημίωσης, από τις ανεπτυγμένες προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, των ζημιών και απωλειών που οφείλονται στην κλιματική κρίση.
Τη στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά παγκοσμίως, στην Ελλάδα, λίγες ώρες πριν αναχωρήσει για την COP27 ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε την έναρξη σεισμικών ερευνών για υδρογονάνθρακες στην Κρήτη και στην Πελοπόννησο. Θεωρούμε δεδομένο ότι οι σεισμικές έρευνες που έχουν ξεκινήσει εν κρυπτώ από τις 25 Οκτωβρίου – για το ζήτημα αυτό έχουμε υποβάλει αίτημα πληροφοριών το οποίο ακόμα δεν έχει απαντηθεί –, πραγματοποιούνται με σκοπό να ασκήσουν πολιτική πίεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ενώπιον του οποίου συζητήθηκε μόλις στις 2 Νοεμβρίου 2022 η προσφυγή περιβαλλοντικών οργανώσεων κατά της έγκρισης του προγράμματος έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων στην Κρήτη.
Επιπλέον, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με τις δηλώσεις που έκανε στην COP27, πως «…επενδύουμε σε υποδομές φυσικού αερίου, ώστε να ενισχύσουμε την ενεργειακή ασφάλειά μας…» έδειξε ότι κεντρική πολιτική της κυβέρνησης είναι αυτό τελικά που φοβόμασταν: η περαιτέρω βύθιση της χώρας μας σε εξάρτηση από το, υπαίτιο για την ενεργειακή κρίση, ορυκτό αέριο.
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους λόγους για τους οποίους η δήλωση πίστης στο ορυκτό αέριο εκ μέρους του πρωθυπουργού δεν ευσταθεί αλλά και για την πραγματικότητα για τις σεισμικές έρευνες και τις εξορύξεις υδρογονανθράκων στις ελληνικές θάλασσες, μπορείς να βρεις εδώ.
Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλά και της ενεργειακής κρίσης απαιτεί έναν μακροπρόθεσμο, βιώσιμο και κοινωνικά δίκαιο σχεδιασμό και όχι προσωρινές, βεβιασμένες και επιβλαβείς πολιτικές αποφάσεις που θα εγκλωβίσουν τη χώρα στα ορυκτά καύσιμα. Η επίτευξη του ολοένα και πιο δύσκολου στόχου συγκράτησης της αύξησης της θερμοκρασίας κάτω από το κρίσιμο όριο του 1,5°C δεν συνάδει με την ανάπτυξη νέων εξορύξεων.
Οι συζητήσεις που γίνονται σε παγκόσμιο αλλά και εθνικό επίπεδο δυστυχώς υπολείπονται της τόλμης και της αποφασιστικότητας που απαιτείται για την διαμόρφωση ενός ασφαλούς και βιώσιμου μέλλοντος για όλο τον πλανήτη. Υπάρχει ακόμα ελπίδα όμως καθώς μένουν μερικές μέρες για τη λήξη της COP27 και εμείς δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να πετύχουμε το στόχο της κλιματικής ουδετερότητας. Μια μέρα εξάλλου σαν τη σημερινή επετειακή, μας θυμίζει πάντα ότι μπορεί οι μάχες που χρειάζεται να δώσουμε να μην είναι εύκολες, αλλά με πίστη, προσπάθεια και ενότητα καταφέρνουμε να αλλάξουμε τον κόσμο.
