OLYMPIADA FOR H2O (OΛΥΜΠΙΑΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟ)

Επίσημο πρώτο σημείο ενημέρωσης οργανωτών και συνεργατών στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό για την εξέλιξη και οργάνωση των πολιτιστικών δρώμενων κίνησης ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟ (ΟLYMPIADA FOR H2O).

Το Ολυμπιακό πνεύμα είναι οδηγός και η αρχαία ελληνική γραμματεία η βάση.

Σκοπός της κίνησης είναι μεσώ Στοχευμένων , οργανωμένων εκδηλώσεων και σεμιναρίων

σε δήμους και κοινότητες, και αρχαιολογικούς τόπους της χωρας και την αναμετάδοση τους στα διεθνη ΜΜΕ να δώσουμε ένα πολλαπλό μήνυμα για το Μέλλον :

την προστασία των φυσικών πόρων ,του νερού , και ιδιαίτερα των παιδιών και των μελλοντικών γενναίων.

Στα πλαίσια της κινήσης αναζητούμε σε κάθε πόλη , Δήμο της Ελλάδας Αντιπροσώπους Εθελοντες οι οποίοι θα είναι οι τοπικοί σύμβουλοι -Οδηγοί των επισκεπτών Φιλοξενούμενων στις εκδηλώσεις που προγραμματίζουμε .

Αναζητούμε άτομα με ήθος , Γνώση και αγάπη για την Ελλάδα και τον Αρχαίο Ελληνικο πολιτισμό για να γίνουν άμισθοι πρεσβευτές του μηνύματος σε ολο τον πλανήτη . Έχουν ενημερωθεί οργανωμένα Συμβούλια φορέων της ομογένειας

Καθώς και φορείς Διεθνούς Διπλωματίας , Σύλλογοι, Σύνδεσμοι, Φιλανθρωπικες οργανώσεις και ιδρύματα . Υπάρχει σχέδιο στρατηγικής ανάπτυξης

της κινησης που θα παρουσιαστεί προς ενημερωση όλων .

Ευχαριστούμε όσους με τις γνώσεις τους και τη συνδρομή τους βοηθησαν στην μέχρι τώρα πορεία και συνεχίζουν να ενεργούν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ευχόμαστε σύντομα να καταφέρουμε να συμβάλουμε με το δικό μας λιθαράκι στην ανατροπή της εικόνας που λόγω κρίσης έχει αυτή την στιγμή η χωρά διεθνώς.

Ευχόμαστε να είναι η απαρχή ενός πιο όμορφου Μέλλοντος για περισσότερες Παρόμοιες προσπάθειες . Καλή δύναμη σε όλους .

(Ολη η κίνηση αφιερώνεται σε όσους τα τελευταία χρονιά την παρουσίασαν , την πίστεψαν , την ταξίδεψαν και δεν είναι σήμερα μαζί μας άλλα αναπαύθηκαν στην αιωνία ανατολή).

γὰρ τίς εἶ; – ᾿Εγὼ μέν, φησίν, εἰμὶ ὁ Ποιμάνδρης, ὁ τῆς

αὐθεντίας νοῦς· οἶδα ὃ βούλει, καὶ σύνειμί σοι πανταχοῦ.

– φημὶ ἐγώ, Μαθεῖν θέλω τὰ ὄντα καὶ νοῆσαι τὴν τού-

των φύσιν καὶ γνῶναι τὸν θεόν· πῶς, ἔφην, ἀκοῦσαι βού-

λομαι. – φησὶν ἐμοὶ πάλιν, ῎Εχε νῷ σῷ ὅσα θέλεις

μαθεῖν, κἀγώ σε διδάξω.

τοῦτο εἰπὼν ἠλλάγη τῇ ἰδέᾳ, καὶ εὐθέως πάντα μοι

ἤνοικτο ῥοπῇ, καὶ ὁρῶ θέαν ἀόριστον, φῶς δὲ πάντα γεγε-

νημένα, εὔδιόν τε καὶ ἱλαρόν, καὶ ἠράσθην ἰδών. καὶ μετ’

ὀλίγον σκότος κατωφερὲς ἦν, ἐν μέρει γεγενημένον, φοβε-

ρόν τε καὶ στυγνόν, σκολιῶς ἐσπειραμένον, ὡς <ὄφει>

εἰκάσαι με· εἶτα μεταβαλλόμενον τὸ σκότος εἰς ὑγρᾶν